با اینکه تغییرات ژنتیکی باعث ابتلای افراد به بیماری لوپوس می‌شود، اما هنوز ژنی کشف نشده که مسئول بروز علائم بیماری لوپوس سیستمیک، لوپوس پوستی، یا لوپوس ارتیماتوز باشد.

حدود ۷۰ درصد از افراد مبتلا به لوپوس دارای این آنتی‌بادی هستند. یک آزمایش مثبت به این معنی است که لوپوس به احتمال زیاد در افرادی که لوپوس ندارند، مثبت است.

حتما بخوانید: آترواسکلروز (تصلب شرایین) چگونه بیماری است؟

آزمایش‌ها و روش‌هایی وجود دارند که متخصص روماتولوژیست را در تعیین شرایط بیماری و روش درمانی کمک می‌کنند.

تست مکمل سرم، میزان پروتئین هایی را که بدن در هنگام التهاب تولید کرده، اندازه می گیرد.

اختلال خونی: کم خونی با کم شدن تعداد سلول های سفید خون یا پلاکت ها همراه است.

علاوه بر این، بعضی از داروهای تیروئید، آنتی بیوتیک ها، ضد قارچ ها و قرص های دهانی کنترل بارداری نیز شرایطی مشابه ایجاد می کنند.

فشار خون بالا را کنترل کنند و از مشکلات کلیوی پیشگیری کنند.

این جراحت ها با گذشت چندین هفته، برطرف می شوند. البته برخی از سلنا گومز و بیماری لوپوس کودکان به صورت ارثی گرفتگی قلب دارند؛ یعنی در این حالت قلب کودک نمی تواند فعالیت های عادی و ریتمی پمپ کردن خون را تنظیم کند.

از طرف دیگر، آزمایش خون هم باعث تشخیص اشتباه می شود؛ زیرا ممکن است بعضی از آنتی بادی های موجود در افراد سالم، با افراد بیمار یکسان باشد.

اگر عوامل دیگری باعث افزایش خطر کلی شما شوند، پزشک در مورد تجویز داروهای ضد التهابی احتیاط عمل خواهد کرد، به عنوان مثال: سیگار کشیدن

کسانی که علائم جدی‌تری دارند نظیر آسیب ارگان‌های داخلی بدن، ممکن است به همراه داروهای دیگری که سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند، به میزان بالایی از داروهای کورتیکواستروئیدها نیاز داشته باشند.

پزشک ممکن است شما را به یک روانشناس ارجاع دهد تا بتوانید با استرس مقابله کنید. ورزش منظم می‌تواند باعث بهبود استرس، اضطراب و افسردگی شود، با این حال شما باید به خاطر خستگی و دیگر علائمی که شرایط بیماری شما را افزایش می دهند، بین ورزش کردن و استراحت کافی، تعادل برقرار کنید. زندگی با بیماری لوپوس

آنچه تا کنون گفته شد، شما را با علائم لوپوس آشنا کرد. اگرچه این علائم تنوع و طیف گسترده ای دارند، شما با مشاهده آنها می‌توانید به پزشک مراجعه کنید.